خبرگزاری جمهوری اسلامی - ایرنا

تهران- ایرنا- محققان چینی از نانوذرات اکسید آهن دارای پوششی از رشته های دی ان ای برای از بین بردن سلول های سرطان کبد در موش استفاده کردند، کارایی این روش نسبت به روش های ژن درمانی رایج بسیاربالاتر است.

به گزارش ایرنا ازستاد ویژه توسعه فناوری نانو، ژن درمانی روشی مؤثر برای درمان سرطان های مقاوم در برابر دارو است، با این حال فقدان روش های رهاسازی مناسب موجب شده تا ژن درمانی با مشکلاتی روبرو باشد.

 پژوهش های اخیرنشان می دهد که نانوذرات ابزاری ایمن و مؤثر برای رهاسازی ژن و از بین بردن ژن های مؤثر در سرطان کبد است.

نانوذرات مغناطیسی می توانند به عنوان ابزاری برای گرم کردن سلول های سرطانی و گرما درمانی مورد استفاده قرار گیرند، این نانوذرات قادراند انرژی مغناطیسی را به گرما تبدیل کرده و در کنار ژن درمانی، موجب از بین رفتن سلول سرطانی شوند.

چنیان یوان از دانشگاه سوت ایست می گوید: نتایج یافته های ما نشان داد که گرم کردن تومور در کنار ژن درمانی می تواند موجب افزایش کارایی این سیستم دارویی شود.

این گروه تحقیقاتی برای بررسی عملکرد نانوذرات مغناطیسی در ژن درمانی، از این روش برای از بین بردن تومور سرطان کبد در موش ها استفاده کردند، این سرطان سالانه 600 هزارنفر درجهان را به کام مرگ می کشاند، با اندکی تغییر می توان از این روش برای درمان سرطان های دیگر نیز استفاده کرد.

سال ها است که ژن درمانی به عنوان گزینه ای مناسب برای درمان سرطان مطرح است، در این روش ژن سالم جایگزین ژن عامل بیماری زا در بدن می شود.

 دانشمندان معمولا از ویروس های سنتز شده به عنوان حامل ژن استفاده می کنند تا ژن سالم را به درون سلول های مورد نظر وارد کند.

دراین روش، معمولا بدن نسبت به ورود ویروس عکس العمل نشان می دهد که موجب بروز مشکلاتی می شود. در این پژوهش محققان از نانوذرات به عنوان حامل ژن استفاده کردند تا عوارض جانبی را به حداقل برسانند.

 نتایج نشان داد که این نانوذرات با کارایی بالاتر می توانند ژن را در بدن رهاسازی کرده و همچنین سیستم ایمنی بدن را نیز تحریک نمی کنند. بنابراین ابزاری ساده و ایمن برای ژن درمانی بوده و می توان آن را به تولید انبوه رساند.

در این پژوهش محققان از اکسید آهن 20 تا 30 نانومتری که سطح آن با مولکول های دی ان ای دارای بار منفی پوشش داده شده استفاده کردند، این دی ان ای ها حاوی ژن های 'خود ازبین برندگی' سلول های سرطانی بوده که مانع تکثیرو در نهایت مرگ خود خواسته سلول های سرطانی می شوند. این نانوذرات به موش های بیمارتزریق شد و بعد از اعمال میدان مغناطیسی، دمای سلول های سرطانی به شدت بالا رفت در حالی که سلول های سالم اطراف همچنان دمای طبیعی خود را داشتند.