خبرگزاری جمهوری اسلامی - ایرنا

تهران- ایرنا- محققان ایرانی موفق به ساخت حسگری شدند که می تواند به عنوان ابزاری حساس در اندازه گیری داروی ضدافسردگی فلووکسامین مورد استفاده قرارگیرد.

به گزارش ایرنا از ستاد توسعه فناوری نانو، دکترطیبه مدرکیان ازمحققان دانشگاه بوعلی سینای همدان در خصوص این حسگر افزود: این حسگربه دلیل حساسیت ودقت بالا و همچنین هزینه ساخت پایین جایگزین مناسبی برای روش های تجاری پیچیده و پرهزینه خواهد بود.

وی بیان کرد: فلووکسامین یک داروی ضد افسردگی از گروه مهارکننده های بازجذب سروتونین است، تجویز فلووکسامین برای درمان افسردگی، اختلال وسواسی جبری، اختلال هراس و فوبیای اجتماعی و اختلال استرس پس از سانحه شایع است.

وی اظهارکرد: این دارو پس از تجویز خوراکی، تقریبا به طور کامل از طریق دستگاه گوارش جذب می شود، میزان جذب آن متأثر از حضور مواد غذایی نیست، در ادامه سوخت و ساز آن به شکل گسترده در کبد رخ می دهد و کمتر از 4٪ از میزان مصرف شده بدون تغییر دفع می شود، این میزان اضافه دارو از طریق ادرار دفع خواهد شد.

مدرکیان ادامه داد: این پروژه به منظور اندازه گیری داروی فلووکسامین مالئات توسط یک الکترود اصلاح شده با حساسیت بالا در نمونه های بیولوژیکی صورت گرفته است تا کنون روش هایی برای اندازه گیری این دارو از قبیل روش های کروماتوگرافی مایع (HPLC) ، کروماتوگرافی گازی، الکتروفورز مویینه و همچنین پلاروگرافی گزارش شده است.

وی گفت: علی رغم مزایای این روش ها، معایب و محدودیت هایی از جمله استفاده از حلال های آلی و سمی و یا استفاده از فلز سمی جیوه در روش پلاروگرافی را دارا هستند، علاوه بر این در برخی از موارد، این روش ها پرهزینه خواهند بود، هدف این پروژه ارائه روشی سریع، حساس، ارزان و با آلودگی زیستی کمتر بوده است.

مدرکیان یادآور شد : برای این منظور حسگری از جنس الکترود کربن شیشه ای که با نانولوله های کربنی و نانوذرات جیوه اصلاح شده، طراحی و ساخته شده است، این حسگر حد تشخیص پایین و حساسیت بسیار بالایی دارد، همچنین کارایی این حسگر در انداه گیری داروی فلووکسامین در نمونه ادرار و نمونه قرص تجاری بررسی و ارزیابی شده است.

به گفته مدرکیان با مقایسه نتایج حاصل از این روش با روش HPLC مشخص شده که حسگر پیشنهادی کارایی بهتری دارد، لذا این روش می تواند به عنوان روشی ارزان قیمت جایگزین روش پر هزینه HPLC شود، از مزایای دیگر آن، عدم استفاده از حلال های آلی با حجم بالا نسبت به روش HPLC است که آلودگی کمتر زیست محیطی را به دنبال دارد.

این محقق افزود: همانگونه که اشاره شد در ساخت این حسگر از نانو ذرات جیوه استفاده شده است، لذا این امر منجر به کاربری آسان و آلودگی بسیار کمتر آن نسبت به روش پلاروگرافی که از فلز سمی جیوه به کررات استفاده می شود، شده است.

این تحقیقات تلاش دکتر طیبه مدرکیان، دکتر عباس افخمی اعضای هیأت علمی دانشگاه بوعلی سینای همدان و محمد سلیمانی دانشجوی دکترای شیمی تجزیه این دانشگاه حاصل شده است.