عفونت باكتريايي پوست و بافتهاي زيرين است كه منجر به قرمزي و تورم ميشود.
سن
در افراد مسن شايعتر است.
نحوه زندگي
استفاده از داروهاي داخل وريدي يك عامل خطر است.
جنس، ژنتيك
عوامل خطر مهمي نيستند. در سلوليت، يك ناحيه از پوست و بافتهاي زيرين آن توسط باكتريهايي كه از طريق يك زخم كوچك و احتمالاً غيرقابل توجه وارد شده‌اند، عفوني مي‌گردد. عفونت باعث قرمزي، درد و تورم شده و بيشتر از همه ساقها را مبتلا مي‌كند. افراد پير به ويژه مستعد ايجاد سلوليت هستند، زيرا در آنها احتمال بيشتري براي جريان خون ضعيف كه منجر به ادم (تجمع مايع در بافتها) يا زخمهاي ساق ميشود، وجود دارد. اين مشكلات خطر عفونت را افزايش مي‌دهد. ساير افرادي كه خطر سلوليت در آنها افزايش يافته، شامل مصرف كنندگان داروهاي داخل وريدي يا افرادي كه به دليل اختلالاتي همچون مرض قند يا ايدز مقاومتشان در برابر عفونت كاهش يافته، مي‌باشند.
علايم بيماري
علايم به تدريج طي چندين ساعت ظاهر ميشوند وعبارتند از: - قرمزي، تورم و در بعضي موارد، گرمي در ناحيه پوست مبتلا - درد و حساسيت در همان ناحيه - گاهي تب و لرز در صورت مشاهده اين علايم، بدون درنگ با پزشكتان مشورت كنيد. عدم درمان سلوليت ممكن است منجر به عفونت شديد خوني گردد.
كارهايي كه بايد انجام شوند
در صورتيكه يك زخم واضح داشته باشيد، پزشك ممكن است براي شناخت باكتري عامل عفونت، نمونه‌اي از ناحيه را بردارد. پزشك احتمالاً آنتي بيوتيكهاي خوراكي را تجويز خواهد نمود كه بايد در عرض 48 ساعت موثر واقع شوند. در موارد شديد، ممكن است نياز به درمان در بيمارستان با آنتي بيوتيكهاي داخل وريدي، پيدا كنيد. در صورت ابتلاي ساق، براي كاهش تورم، آنرا بالا نگه داريد. اگر دچار يك مشكل ايمني يا گردش خوني هستيد، سلوليت ممكن است عود كند